ÖZET

Amaç:

Influenza A H1N1, daha sık bilinen adıyla domuz gribi, Türkiye’de ilk olarak Mayıs 2009’da görüldü. Haziran 2009 ile Ağustos 2010 tarihleri arası Dünya Sağlık Örgütü tarafından H1N1 pandemisi olarak kabul edildi. Bu çalışmada, 2009 pandemisinde hastanemizde yatarak tedavi alan H1N1 viral enfeksiyonu olan gebelerin ve yenidoğan bebeklerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç Yöntemler:

Pandemi esnasında hastanemizde yatarak tedavi alan 9 ciddi H1N1 tanılı gebenin klinik seyirleri, tedavi yöntemleri, maternal ve fetal sonuçları izlemleri esnasında kayıt altına alındıktan sonra veriler retrospektif olarak değerlendirilmeye tabii tutuldu. Nazofarengeal sürüntülerinde, H1N1 virusü real-time PCR (rRT-PCR) ile teyit edilen gebeler kesin olgu, teyit edilemeyenler ise olası olgu olarak kabul edildi.

Bulgular:

Başvuru sırasında bir hasta birinci trimesterde, iki hasta 2. trimesterde ve 6 hasta 3. trimesterde idi. Başvuru semptomları öksürük (%77), ateş yüksekliği (%77), boğaz ağrısı (%11), nefes darlığı/solunum sıkıntısı (%44) ve halsizlik (%22) idi. Olguların tümü oseltamivir tedavisi aldı, eğer sekonder pnömoni tablosu mevcut ise ek antiobioterapi başlandı. Olguların medyan hastanede kalış süreleri 23 gün (7-40 gün) idi. Beş hasta reanimasyon kliniğinde mekanik ventilatör desteğine ihtiyaç duydu. Bir anne kaybedildi, iki bebek ise neonatal dönemde yaşamını yitirdi.

Sonuç:

Domuz gribi gebelerde hayatı tehdit edici komplikasyonlara neden olabilmektedir. Yoğun bakım ihtiyacı gebe bir olguda artmaktadır. Gebelerin ayırıcı tanının yapılmasının ardından antiviral tedavisine şikayetlerden sonraki ilk 48 saatte başlanması önerilir.