Öz

Amaç

İdrar kaçırma (UI) gebelikte sık görülen bir sorundur. Pelvik taban kas eğitimi (PFMT), bu durumu yönetmek için etkili bir çözüm sunabilir. Bu çalışma, PFMT’nin gebe kadınlarda UI semptomlarını azaltmadaki etkisini değerlendirmeyi amaçlamıştır.

Gereç ve Yöntemler

Bu çalışma, gestasyonel diyabetli (GDM) 40 UI gebe kadın ve GDM’siz 40 UI gebe kadın üzerinde yürütülmüştür. Deney grubundaki katılımcılar üçüncü trimesterde 10 hafta tedavi edilirken, kontrol gruplarına eğitim broşürü verilmiştir. Yaşam kalitesi ve UI şiddeti anketler kullanılarak değerlendirilmiş ve pelvik taban kas performansı ultrason tabanlı mesane tabanı yer değiştirmesi yoluyla ölçülmüştür. Değerlendirmeler tedaviden önce, 10 hafta sonra ve doğumdan 2 hafta sonra yapılmıştır.

Bulgular

Diyabetik olmayan grupta, üçüncü trimesterin sonunda ve doğumdan 2 hafta sonra UI semptomlarında önemli azalmalar gözlemlendi [ayarlanmış fark -7,56, %95 güven aralığı (GA) -10,62 ila -4,49, p<0,001]. Diyabetik grupta bir azalma kaydedildi, ancak istatistiksel olarak anlamlı değildi. Ek olarak, müdahale diyabetik olmayan grupta yaşam kalitesini olumlu yönde etkiledi (ayarlanmış fark 30,8, %95 GA 17,6 ila 44,1, p<0,001) ancak diyabetik grupta etkilemedi. Özellikle, her iki grupta da pelvik taban kas performansında önemli bir iyileşme gözlenmedi.

Sonuç

Bu çalışma, PFMT’nin hem GDM’li hem de GDM’siz gebe kadınlarda UI semptomlarını azaltmada ve yaşam kalitesini iyileştirmede rutin broşürlerden daha etkili olabileceğini öne sürmektedir. Pelvik taban kas performansı üzerindeki etkileri araştırmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.